ODZIEŻ CHRONIĄCA PRZED GORĄCEM I PŁOMIENIAMI
Odzież spełniająca wymagania normy EN ISO 11612 chroni użytkownika przed krótkotrwałym kontaktem z płomieniami i przynajmniej jednym rodzajem przenikania ciepła. W poniższych kodach rozróżnia się rodzaje ekspozycji na płomień lub wymianę ciepła:
KOD A:
Ograniczone rozprzestrzenianie się płomienia | A1: Płomień na powierzchni, A2: Płomień na krawędzi
KOD B:
Ciepło konwekcyjne | Poziomy wydajności B1-B3
KOD C:
Promieniowanie cieplne | Poziomy mocy: C1-C4
KOD D:
Płynny, aluminiowy rozprysk | Poziomy mocy: D1-D3
KOD E:
Ciekłe żelazo rozpryskuje się | Poziomy mocy: E1-E3
KOD F:
Ciepło kontaktowe | Poziomy mocy: F1-F3
Wymiana ciepła może występować pojedynczo lub łącznie. Produkty zgodne z normą EN ISO 11612 muszą zawsze spełniać wymagania kodu rozprzestrzeniania płomienia A1 lub A2 (lub obu) oraz przynajmniej jednego z pozostałych kodów. Osiągnięty poziom sprawności musi być podany na etykiecie za literą. Im wyższy numer, tym większa ochrona.
EN ISO 11612
Ubranie jest oznaczone tym piktogramem. Piktogram zawiera nazwę normy międzynarodowej oraz oznaczenie klasy (klasa 1 lub klasa 2) i oznaczenie zastosowanej próby ogniowej (A1 i/lub A2).
Możliwe obszary zastosowania odzieży ochronnej zgodnie z normą EN ISO 11612:
- Przedsiębiorstwa użyteczności publicznej (energia elektryczna, gaz, woda, ogrzewanie miejskie, technologia kablowa)
- Firmy zajmujące się utylizacją odpadów (osady przemysłowe, recykling olejów mineralnych, recykling metali)
- Firmy chemiczne, przemysł petrochemiczny lub rafinerie
- Firmy transportowe (transport towarów niebezpiecznych, transport towarów niebezpiecznych chłodnych/ciepłych)
- Zakłady zagrożone wybuchem i wysoką temperaturą (huty, przemysł samochodowy, zakłady przetwórstwa metali, przetwórstwo szkła)