WŁAŚCIWOŚCI ELEKTROSTATYCZNE

Ładowanie elektrostatyczne wynika z nadmiaru lub niedoboru elektronów na powierzchni substancji lub ciała. Zjawisko to występuje szczególnie w miejscach, w których substancje nieprzewodzące lub słabo przewodzące są zaangażowane w procesy tarcia lub separacji, takie jak odwijanie wstęg papieru lub tkanin z rolek, chodzenie po powierzchniach izolacyjnych, napełnianie płynów lub transportowanie substancji sypkich w rurociągach.  

EN 1149-5 w połączeniu z EN 1149-3

Ubranie jest oznaczone tym piktogramem.

Stopień naładowania odzieży zależy między innymi od materiału, prędkości i wilgotności. Aby uniknąć tego ładunku elektrostatycznego lub natychmiast go rozproszyć, w tkaniny odzieży ochronnej wplata się przewodzące nici lub przędzie się pewną część włókien przewodzących w przetworzone nici.  

W strefach zagrożonych wybuchem odzież ochronna i osoby nie mogą być naładowane elektrostatycznie. W tym przypadku odzież ochronna rozpraszająca ładunki elektrostatyczne jest używana w połączeniu z obuwiem ochronnym rozpraszającym ładunki elektrostatyczne na uziemionych podłogach. Odzież ochronna musi być noszona całkowicie zamknięta i szczelnie dopasowana. Nie wolno go zakładać ani zdejmować w strefach zagrożonych wybuchem

Norma EN 1149 określa zasady testowania odzieży ochronnej rozpraszającej ładunki elektrostatyczne i zapobiegającej wyładowaniom zapalnym. Ocena jest przeprowadzana zgodnie z normą EN 1149-3:2001.

Możliwe zastosowanie odzieży ochronnej zgodnie z normą EN 1149:

  • Przemysł chemiczny/farmaceutyczny
  • Rafinerie
  • Farmy zbiorników
  • Mieszalnie
  • Lakiernie
  • Młyny
  • Urządzenia mieszające i transportujące
  • Opróżnianie naczep silosowych